May 22, 2010

چنین بی کس شدن در باورم نیست!


‏واسه تنها و بی کس بودن لازم نیست یه خونه ی پونصد متری داشته باشی و صدات توش بپیچه.گاهی لازمه واسه احساس ِ تنهایی بری تو جمع ِ دل خوشای ِ الکی بشینی و خفه شی تو تنهایی.
روی لبهای ِ خسته‌ت یه لبخند ِ مضحک بذاری و از درون متلاشی بشی.آره

1 نظر:

Anonymous said...

من از عمق می گریم و بلخند به لب ، او از عمق می خندد و اشک بر چشم

Post a Comment

Newer Posts Older Posts