من
سوم....نه.چهارم (!) شخصِ مفردم.
سوم....نه.چهارم (!) شخصِ مفردم.
درباره من
آرزو هستم.
دخترکی که نه گیسوانش طلایی‌ست و نه گونه هایش سرخ.کسی که همیشه تنهاست.
شاید برای همین نامم آرزوست.می توانم همیشه آرزو باشم و آرزو بمانم ... برای همه.
و تنها باشم برای همیشه...
بايگانی وبلاگ
-
▼
2010
(94)
-
▼
May
(21)
- به اندازهی تمام عمرم
- هیچ‌کی‌ام
- تمام شد
- سعی نکن بفهمی چی میگم
- دیگه باز نکنم
- شاید آخرین راه
- کاکتوسِ من!
- شما که لاغری چرا میای باشگاه؟!؟
- چنین بی کس شدن در باورم نیست!
- تفاوت
- شدنیها کم نیست
- باگ ِ کیبردم
- پستونک ِ من
- دی سی!
- واسه تو فقط یه اسمم ...
- همه ی ِ سهم من از تو همین بود؟
- دیوارهای ِ بی تو
- خدا تا...
- باکره‌گی
- من سوراخ نیستم عزیزم
- شبهای ِ بی تو.
-
▼
May
(21)
برچسبها
لعنت به همه‌ی مخاطب‌های خاص
آنچه از یاد میرود یاد باد
دوسِت دارم
نیستی
واسه تو
واسه هیچکی
تنهام
شب
قائده گی
یه روز خوب می‌آد
تو
دلخوشي‌هات تو حلقم
سردمه
مملکته داریم؟
من و من
اراجیف
خُلم از بس
زر میزنم
من از دست خدا هم گله دارم
نات‌انی مور
این که آدما رفتنی‌ئن درد داره
همینطوری
انتظار بد ِ
به هیچ جام نیستی
دنیای این روزهای ما
کاش
باکره‌گی
ثبت در تاریخ
ریلکسیشن
من
چیزشعر
تو قلب‌می
جانا سخن از زبانِ تو می‌گویم
دوسم دارین؟ بغلم کنین گریه کنم
شب یلدا
همه جون و تنم یخه
0 نظر:
Post a Comment