آرزو

امروز دقیقا نوزده سالُ یازده ماهُ یک روزِ که تنهام.

من
سوم....نه.چهارم (!) شخصِ مفردم.

اسارت سخته
سخته اسیرِ مهربونی و نگاه عاشقانه شدن.
اما سخت تر اسیرِ بدی و سختی و تلخی و بی مهری شدنِ.

هر روز یک بار میمیرم .. دقیقا لحظه ای که چشام رو باز میکنم.

میدونستی تو بهترین و مهربونترینی عزیزم؟
توگلِ منی.فقط یه ذره آروم تر خار فرو کن تو وجودم.مرسی

غمِ من این نیست تو منو نمیخوای.غمِ من اینِ که باید تو تنهایی هام دق کنم.باید خفه شم و دم نزنم.          
غم من اینِ که باید تنهایی هام رو با تنهایی هام تقسیم کنم.
اینه که برای تخلیه شدن ِ احساسات ِ خفه شدم باید برم باشگاه ِ ایروبیک و بِدوم و بِدوم و بِدوم...این که باید هر روز به یه سوال ِ تکراری جواب بدم.

‏واسه تنها و بی کس بودن لازم نیست یه خونه ی پونصد متری داشته باشی و صدات توش بپیچه.گاهی لازمه واسه احساس ِ تنهایی بری تو جمع ِ دل خوشای ِ الکی بشینی و خفه شی تو تنهایی.
روی لبهای ِ خسته‌ت یه لبخند ِ مضحک بذاری و از درون متلاشی بشی.آره

تو خشک باش من تر،بعد به پای ِ هم بسوزیم. 

شیفت و هفت .. نه واقعا حالم ازت بهم نمیخوره.پاکش میکنم .. شیفت و هشت .. نه نه.قول دادم دیگه نبوسمت .. شیفت و نه .. آره همینه.یه لبخند ِ الکی! ولی نه . اینم خوب نیس .. کاش کی‌بردم شیفت و ده داشت....

نیستی و نبودنت رو انکار میکنم . خودمو گول میزنم و میگم هست . میگم با منه . عین ِ نوزادی که پستونک شو با شیشه  شیر اشتباهی میگیره و هیچ وقت سیر نمیشه .. آره ،خودمو گول میزنم.

احساس ِ تنهایی .. هر روز . دلتنگی .. هر روز .. برگه های ِ سیاه ِ مچاله شده .. این همه درس که باید خونده بشه .استرس .. نیستی .. نیستی . همه به کنار.این ارور ِ ناد رو گوشه ی ِ سمت راست ِ مانیتور  کجای دلم بذارم؟

 زندگی یعنی واست بیشتر از یه اسم باشم .. یه ذره بیشتر

تو انتهای ِ همه ی تنهایی ا .. ته ته ِ زندگی .. حس کوچیک و خار شدن .. حقارت. تنهایی .. یه کاغذ که پر شده از اسم ِ تو.دریغ از یک نگاه عاشقانه از سر ِ ترحم .. حتی یه دوسِت دارم الکی.رنج ِ بی تو بودن لذت بخشه عزیزم.

بین ِ چار تا دیوار ِ اتاقم محدود شدم ... هر روز دارن بهم نزدیک و نزدیک تر میشن ... کاش تو یکی از این دیوارا بودی! اونوقت قطعا محدود شدن و له شدن لذت داشت عزیزم.

دوسِت دارم به اندازه‎‌ی همه‌ی دوست دارم های نگفته‌ت .. این نامتناهی ترین چیز ِ زندگیم ِ. 

اون شب
وقتی لبت رو به صورتم نزدیک کردی خودم رو عقب کشیدم.ناخواسته.
تو رفتی
من موندم و یک جفت لب باکره!‏

زندگي یعنی این که وقتي من ميرم دوش ميگيرم بر مي گردم تو بگی خوشگل شدي عزيزم.نه وقتي نياز جنسي داشتي

به اندازه‌ی تمام شبهایی که تنهایم گذاشتی دروغگو هستم.عزیزم! فهمیدم که بی تو نمیمیرم. دنیای غریبیست نازنین.‏