آرزو

دلم میخواد من باشم ... تو باشی ... یه جای سبزو آروم باشه ... بغلت کنم ... آروم بگیرم ... نه ... نه
دلم میخواد خودم باشم ... خودم باشم ... تنها باشم ... کنار آب ... اونقد تنها که خدا هم بهم دس مریزاد بگه ... انقد تنها که تنهایی رو بغل کنم ... اونقد تنها که تو تنهایی جون بدم ... از زندگی بیزارم ... از این دنیا ... از این همه جنگ ... اونم با ... هوف
خدایا خسته شدم ... صدام میاد؟

باران میبارد...خاطراتت را با خود به آغوش میکشد و به چشمانم میسپارد...غافل از اینکه هنگام رفتن چه غریبانه غم نبودنت را در نگاهم باقی میگذارد....

سلام :) دیروز صبح یه درد ِ شدید تو ناحیه ی شکمم احساس کردم و گلاب به روتون حالت تهوع شدیدی داشتم.خیلی حالم بد بود.خیلی.رفتم بیمارستان بهم ازمایش خون اینا داد.بعدش رفتیم ازمایش دادیم و گفتن بهله شما اپاندیست اود کرده.شایدم عود.به داداشم اینا که گفتیم گفت نه بابا من سه جا آزمایش دادم گفتن اپاندیس داری بعد اخرش معلوم شد ندارم.
جل الخالق! چیکار کنیم حالا؟ اقا گشتیم دنبال یه متخصص خوب.دیگه گفتن شباهنگ دکتر ِ خوبیه و اینا.مام گفتیم اوکی.قبل ِ اینکه بریم پیشش رفتم سونو گرفتم.اقا دکتره گفت اپاندیست حاد ِ.خلاصه چون هیچی درد ندارم هیچکی باورش نمیشه که من اپاندیس دارم که.خودمم شک دارم راستش.دیگه رفتیم که دکتر شباهنگ و لحاظ کنیم که مطب تشریف نداشت.ادرس داروخونه ی باباشو دادن.موندم چی بگم.با این سنش باباش هنوز کار میکرد.
دیگه خلاصه سرتونو به درد نیارم.این بنده خدا رو پیدا نکردیم.دکتر توسلی پیشنهاد شد.رفتیم پیش ِ منشی شو قرار گذاشتیم برا فردا.ولی من همچنان دردم به این شدتی که باید نیست.

چه شبهایی که بی تو و با یاد ِ تو گذشت.و چه شبهایی که اشک در چشمانم حلقه زد.یادش گرامی.به راستی تو همانی که من میشناختم؟

مانده ام در میانه ی راه.بی انگیزه و بی هدف.هوم.چه باید کرد؟

و نمیدانم این چه احساسی ست.و چرا در وجودم رخنه کرده.و چرا تو.... هوم.
زبان در کام میگیرم و هیچ نمیگویم مبادا خاطرت ازرده گردد.

می روم و همین نوشته ها از من باقی میماند....و خودکاری که هیچ گاه نتوانست اخرین سخنانم را با تو در میان بگذارد.....