میان احساساتِ آدم رو انگولک میکنن در میرن.
الانا
درباره من
آرزو هستم.
دخترکی که نه گیسوانش طلایی‌ست و نه گونه هایش سرخ.کسی که همیشه تنهاست.
شاید برای همین نامم آرزوست.می توانم همیشه آرزو باشم و آرزو بمانم ... برای همه.
و تنها باشم برای همیشه...
بايگانی وبلاگ
-
▼
2010
(94)
-
▼
October
(17)
- ديتابيس منيجمنت سيستم
- چرا من باس مانتو بپوشم اون نه!؟
- یه روزِ خوب میاد!
- شبِ من
- مستوربیشن
- حسرتِ چشیدنِ طعمِ گسِ لبانت
- هنوز دارم تاوان میدم
- خیلی خری عزیزم
- ...i can't laugh anymore...
- مالِ من باش.حتي بين آدما
- ...من سکوت میکنم...
- خودت فهمیدی چیکار کردی؟
- چرا ناراحتی عزیزم؟
- دنیایِ این روزهای ما!
- باگِ زندگیِ من
- یه شونه
- ...
-
▼
October
(17)
برچسبها
لعنت به همه‌ی مخاطب‌های خاص
آنچه از یاد میرود یاد باد
دوسِت دارم
نیستی
واسه تو
واسه هیچکی
تنهام
شب
قائده گی
یه روز خوب می‌آد
تو
دلخوشي‌هات تو حلقم
سردمه
مملکته داریم؟
من و من
اراجیف
خُلم از بس
زر میزنم
من از دست خدا هم گله دارم
نات‌انی مور
این که آدما رفتنی‌ئن درد داره
همینطوری
انتظار بد ِ
به هیچ جام نیستی
دنیای این روزهای ما
کاش
باکره‌گی
ثبت در تاریخ
ریلکسیشن
من
چیزشعر
تو قلب‌می
جانا سخن از زبانِ تو می‌گویم
دوسم دارین؟ بغلم کنین گریه کنم
شب یلدا
همه جون و تنم یخه
1 نظر:
خجالتم نميكشن :)
Post a Comment