خدايِ اين آدما،اين آدمايي که دورِ منن،تو اين دنيان،همون قرآناييِ که تو تاقچه اتاقشون گذاشتهس.همون قرآنايي که گردِ قيامت روشون نشسته.خاک گرفتشون.. دقيقا مثلِ باورايِ اين آدما،آدمايي که دورِ منن،تو اين دنيان.حالا هر چی.
آرزو هستم.
دخترکی که نه گیسوانش طلاییست و نه گونه هایش سرخ.کسی که همیشه تنهاست.
شاید برای همین نامم آرزوست.می توانم همیشه آرزو باشم و آرزو بمانم ... برای همه.
و تنها باشم برای همیشه...
0 نظر:
Post a Comment