جسمِ آرامم در کالبدی از سکوت فرو رفته
اگر صدایی میشنوی صدای خرد شدن من است
در زیرِ دست و پایِ مُشتی "انسان"!
اگر صدایی میشنوی صدای خرد شدن من است
در زیرِ دست و پایِ مُشتی "انسان"!
آرزو هستم.
دخترکی که نه گیسوانش طلاییست و نه گونه هایش سرخ.کسی که همیشه تنهاست.
شاید برای همین نامم آرزوست.می توانم همیشه آرزو باشم و آرزو بمانم ... برای همه.
و تنها باشم برای همیشه...
2 نظر:
تو هم مثل من داری گریه میکنی؟
آرزو مثلِ خودش گریه میکنه
Post a Comment